Wanneer ik mensen vertel dat ik Russische les geef, kijken ze weleens raar op. Want ik ben toch helemaal niet Russischtalig? En benadruk ik niet altijd dat ik geen perfect Russisch spreek? Klopt helemaal, en toch kan het lonen om een taalcursus te volgen bij iemand die jouw taal spreekt.
Stel je even de volgende situatie voor. Je kent geen woord Chinees en je wilt de taal graag leren. Je schrijft je in voor een beginnerscursus. Zodra je binnenkomt, begint de lesgever Chinees te praten. Je begrijpt niets van wat hij zegt, ook al spreekt hij langzaam en wordt alles voortdurend herhaald. Je geeft je naam wanneer je denkt dat hij dat vraagt en noteert zijn naam … of dat hoop je toch.
Deze directe of natuurlijke methode kent zijn voordelen. Je neemt meteen een diepe duik in je taalbad en je hebt maximaal contact met de taal die je leert. Anderzijds zijn vooral die eerste lessen heel frustrerend. Bij talen zoals Chinees of Russisch begrijp je niet wat de lesgever zegt, maar kan je ook niet lezen wat er in je boek staat, omdat je het alfabet natuurlijk nog niet onder de knie hebt. Mij klinkt die lesmethode weinig aantrekkelijk in de oren (al zou het ook kunnen dat ik hier gewoonweg te weinig geduld voor heb 😉).
Neen, dan verkies ik toch mijn eigen aanpak. In de beginnerslessen Russisch die ik geef, spreek ik meestal … Nederlands. Ik geef uitleg over de nieuwe woordenschat en grammaticale concepten, vertel iets over de geschiedenis en cultuur, overloop het huiswerk, corrigeer uitspraakfoutjes … In de allereerste lessen, waarin je het alfabet leert en dus opnieuw leert schrijven, vind ik het al helemaal handig om mijn uitleg in het Nederlands te doen. Een extra streepje hier, een boogje of krulletje daar … Die elementen in het Russisch uitleggen, da’s volgens mij té intensief en vermoeiend voor beide partijen.
Natuurlijk ga ik zo snel mogelijk deels over naar het Russisch: voor korte dialogen, vraag-antwoordoefeningen, eenvoudige instructies, complimenten op het geleverde werk (отлично! молодец!) en dergelijke meer. Ook de smalltalk voor en na de les kan na een tijdje steeds vaker uitsluitend in het Russisch.
Vooral voor beginners is het dus interessant om lessen te volgen bij iemand die hun taal spreekt of met wie je een gemeenschappelijke taal deelt, zoals het Engels. Toch raad ik vanaf een bepaald niveau aan om op een native speaker over te schakelen. Ik weet nu al dat er een moment komt waarop ik mijn supergemotiveerde cursist naar een Russische taaltrainer zal doorverwijzen: wanneer hij het Russisch zo goed beheerst dat hij alleen vooruitgang zal boeken bij iemand die de taal perfect spreekt, iemand die hem de kleinste nuances kan uitleggen.
Al zal het feit dat hij met mijn hulp op dat niveau is geraakt, me met grote trots vervullen.
